Op pad met groenkenner Louis Oude Elferink

Louis Oude Elferink is een groenkenner. En ondernemend, want voordat hij bij de gemeente ging werken, was hij handelaar in bomen en struiken. Maar toen hij de vacature voor de groenvoorziening bij de gemeente zag, maakte hij bewust een carrièreswitch. Kijk of lees mee, dit vertelt Louis er over…

Binnen de afdeling Integraal Beheer Openbare Ruimte zorg ik voor de schoonheid van de gemeente. Ja, want als het groen niet goed wordt bijgehouden, dan wordt het een zooitje. Door mijn werk aan het groen, krijgt ongewenst onkruid geen kans, blijven mooie bomen langer bestaan en kunnen de burgers meer genieten. Hoewel, je kan het nooit iedereen naar de zin maken als je een boom moet kappen of struiken moet inkorten. Daarom blijf ik altijd in contact met inwoners. Daar investeer ik tijd in. Maar doe het uiteindelijk zoals ik vind dat het goed is. Ik ga natuurlijk niet een beetje zitten prutsen, haha, nee, ik doe m’n werk goed of ik doe het niet. Maar houd wel rekening met emoties van inwoners. Uiteraard!

Neem zo’n vijver langs de Hoofdweg in Mijdrecht, daar staan rozen, vogels komen er graag, bijen, vlinders… het is er prachtig. Zodra daar de aandacht voor die schoonheid verdwijnt, dan verdwijnt als vanzelf ook die schoonheid. Dan groeit alles dicht, het trekt verkeerde dieren aan, het overzicht gaat weg, … Als je niet oppast, zit je daar niet meer voor je lol langs de vijver. Die achteruitgang gaat sneller dan je denkt. Daar moet je een goed beleid op loslaten en het constant uitvoeren om inwoners te laten genieten van mooi groen in de gemeente.

Werk om trots op te zijn

Dat maakt dat mijn werk er écht toe doet voor de burgers. De wereld wordt gewoon een stukkie mooier. Dat maakt me trots. Maar ook dat ik mijn visie op het groenbeleid mag uitdragen. Dat ik jongeren het vak mag leren. En dat ik door mijn vakkennis zorgdraag voor een langer bestaan van sommige prachtige oude bomen. Dat maakt dat ik trots kan vertellen over mijn werk. Ik hou ervan en zou nooit meer anders willen!

Weet je wat mijn werk verder zo mooi maakt… dat zijn de vier seizoenen waarin ik buiten mag werken. De natuur ontwikkelt zich continu. En in ieder seizoen moet je er anders mee omgaan. En kun je steeds weer opnieuw genieten van de natuur.

Neem die sneeuwklokjes, die vind ik prachtig. Zelfs in een gebied waar weinig burgers komen, zorg ik ervoor dat er bij het knotten van de wilgen, geen takken op die prachtige witte bloemetjes vallen. Dat vind ik zonde. Die bloemkleuren langs de kant van de weg, man, dat maakt de omgeving zo mooi. En in de seizoenen dat die bloemen niet groeien, dan zijn het de dieren waar ik rekening mee houd. Of het nou broedende eenden zijn of de eitjes van libellen, ik zorg ervoor dat het goed gaat. Nou ja, niet altijd moet ik eerlijk zeggen. Er zijn momenten dat ik op m’n vingers wordt getikt door oplettende biologen of inwoners. Dan blijkt achteraf dat ik soms zaken beter anders had kunnen doen. Daar leer ik van. Dan doe ik het de volgende keer anders. Waar ik ook van leer zijn de cursussen die de gemeente voor me regelt. Cursussen voor zaken die ik nog niet zo goed onder de knie heb. Denk bijvoorbeeld aan een bijscholingscursus kettingzagen of veilig werken langs de weg.

Een baan met vrijheid waar je wel mee om moet kunnen gaan

Naast die ruige natuur langs de Derde Zijweg bijvoorbeeld, kun je me ook vinden op de rotonde bij het bedrijventerrein. Ook die moet er strak bij staan. Als ik daar niet op tijd schoffel, krijg je onherstelbare schade waar niemand op zit te wachten. Dat houd ik bij. En pak ik ook beet als ik vind dat het moet. Dat is de vrijheid die ik krijg. Nou ja, misschien neem ik ‘m wel. Kijk, als ik niet op tijd schoffel daar, dan ben ik te laat en heeft het onkruid zaadjes gekregen die zich kunnen verspreiden. Ik zorg ervoor dat ik dat voor ben. Daarom zie ik zo’n rotonde ook een beetje als mijn rotonde. Ik ben verantwoordelijk! Ik regel het! Dat hoeft niemand mij te vertellen.

Alles kan, als de basis maar staat

Ik wil zaken mooi houden zoals ze zijn. Goed onderhoud dus. Maar als het even kan of ik zie iets dat me niet aan staat, dan zal ik het niet nalaten het gewoon mooier te maken. Uiteraard in overleg met leidinggevenden, maar ik maak het graag mooier dan het nu is als dat zo uitkomt. Hoewel… let op, ik doe dat dan wel alleen als de basis verder goed is. Ik ga niet ergens anders zaken verbeteren, als het elders nog niet eens op orde is. Nee, echt hoor, de basis moet echt goed zijn. Daar hebben de burgers uiteindelijk het meeste plezier van.

Datzelfde geldt voor de veiligheid in het verkeer… dat moet gewoon goed geregeld zijn. Geen overhangende takken die door auto’s of vrachtverkeer van de bomen gereden kunnen worden. Of hoog gras dat het overzicht op de weg belemmert. Dat zal ik altijd eerst aanpakken, voordat ik nieuwe initiatieven onderneem.

Betrokkenheid

Plezier in m’n werk, dat heb ik. Dat hoor je wel aan mijn verhaal. Dat komt natuurlijk omdat ik een vakidioot ben. Ik weet gewoon veel van groen en ik houd er van. Maar ook die vrijheid die ik krijg om zaken te regelen zoals ik dat goed vind, dat maakt dat ik van m’n werk houd en verwacht dat ik hier nog jaren werk.

Dat komt trouwens niet alleen door de liefde voor m’n vak. Ook omdat de gemeente echt goed voor mij is, maakt dat ik echt niet zomaar zal overstappen naar een andere werkgever. Dat is me al meerdere malen aangeboden door diverse groenbedrijven. Maar nee, dat doe ik niet. Toen ik het thuis erg moeilijk had, stond mijn werkgever er voor me. Dat zal ik niet vergeten. De gemeente zet zich in voor mij. Dan zet ik me in voor de gemeente. Echt, bij de gemeente werken doe ik met enorm veel plezier en met veel waardering voor mijn werkgever.

Advies van een ouwe rot in ’t vak!

Als je van groen houdt, van vrijheid houdt en daar goed mee om kan gaan, word dan mijn collega! Want dan kan ik je garanderen dat je hier gelukkig wordt en burgers gelukkig maakt met een mooie, veilige en gezonde openbare ruimte.